Mag ik dat allemaal vragen in een verzuimgesprek?

“UWV scheert langs randen van wet”. Met deze kop berichtte De Volkskrant vorige maand dat bij het UWV medewerkers verzuimbeheersing bij ziekmeldingen vragen wat eraan scheelt. Ze doen dat telefonisch en gebruiken een lijst met zestig aandoeningen, waarmee ze kunnen inschatten hoe lang het verzuim gaat duren, en of de zieke naar een bedrijfsarts of dokter moet. Met deze lijst en handeling scheert de uitkeringsinstelling volgens verzekeringsartsen nog steeds langs de randen van de wet, aldus de Volkskrant. Medische gegevens mogen namelijk niet behandeld worden door niet-medici.

In mijn nieuwe boek ga ik in op de vraag: wat mogen leidinggevenden vragen bij een verzuimmelding? Ik behandel dit onderwerp, omdat ik te vaak hoor dat een leidinggevende zich afvraagt: mag ik dat allemaal vragen in een verzuimgesprek? Ik vind ten principale dat een leidinggevende alles mag vragen, maar het is wel van belang dat deze op de hoogte is van belangrijke wet- en regelgeving, wat daarvan het doel is en wat de consequenties zijn op de werkvloer.

Mijn stelling: pro-actief sturen op verzuim gaat niet in tegen wet- en regelgeving. Integendeel: het is juist meer en meer acteren binnen wetten en regels.

Het gaat volgens mij om het dragen en nemen van gezamenlijke verantwoordelijkheid door leidinggevende en werknemer. In ons Burgerlijk Wetboek staan regels over verzuim die duidelijk zijn over de inzet en die gezamenlijke verantwoordelijkheid. Om precies te zijn gaat het om art.7 627 BW: elke werknemer heeft recht op salaris voor arbeid en elke werkgever betaalt salaris voor arbeid. Deze regels maken een gesprek over herstel volgens mij dan ook mogelijk. Want dat staat ook in het Burgerlijk Wetboek: dat werknemer en werkgever er alles aan doen om herstel te realiseren. Daarom is het ook geaccepteerd om met de medewerker te bespreken wat zijn belastbaarheid wél is op het moment dat hij meldt dat werken niet haalbaar is.

Ik zie te vaak dat er sprake is van macht en strijd in het kader van het recht op ziek zijn. Dat is jammer, want iedereen kan en mag ziek zijn. Alleen is er tot nu toe te weinig gedaan aan het voeren van een gesprek met een zieke medewerker over het ontstane, tijdelijke probleem. Het probleem dat er geen arbeid voor salaris kan worden geleverd, omdat de medewerker niet productief is. En dat vraagt om aandacht en begeleiding.

Iedereen moet wennen aan deze pro-actieve aanpak van verzuim.